زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

حکمت (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «حکمت» است.


۱ - معنی حکمت



حکمت دستیابی به حق، به وسیله علم و عقل است هنگامی که به خدا نسبت داده شود به معنای شناخت اشیا و ایجاد آنها در نهایت استواری است. حکمت در انسان، عبارت است از شناخت موجودات و انجام دادن نیکی‌ها. گفته شده که حکمت به معنای اتقان و استواری خاصی است که در آن هیچ گونه سستی و خللی نباشد و بیش‌ترین کاربرد آن در معلومات عقلی است که مطابق با واقع باشد و هیچ گونه دروغ و باطلی در آن راه پیدا نکند.
حکمت را از این جهت حکمت نامیده‌اند که صاحبش را از اخلاق پست جلوگیری می‌کند.
در این عنوان، آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌های «حکم» و «حکمت» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار حکمت (قرآن)، ارزش حکمت (قرآن)، اعراض از حکمت (قرآن)، اعطای حکمت (قرآن)، اهمیت حکمت (قرآن)، بهره‌مندان از حکمت (قرآن)، بهره‌مندی از حکمت (قرآن)، تعالیم حکمت‌آمیز (قرآن)، تعلیم حکمت (قرآن)، حکمت خدا (قرآن)، حکمت در انجیل (قرآن)، حکمت در تبلیغ (قرآن)، حکمت در تورات (قرآن)، حکمت در قرآن (قرآن)، حکمت لقمان (قرآن)، حکمت و حکومت (قرآن)، درخواست حکمت (قرآن)، زوال حکمت (قرآن)، کتاب آسمانی و حکمت (قرآن)، محرومیت از حکمت (قرآن)،مصادیق حکمت (قرآن)، منشأ حکمت (قرآن)، موعظه با حکمت (قرآن)، نعمت حکمت (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۴۹، ذیل«حکم».    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۳۹۵.    
۳. قیومی مقری، احمد بن محمد، المصباح، ج۱ ۲، ص۱۴۵، ذیل«حکم».    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۵۵، برگرفته از مقاله «حکمت».    


رده‌های این صفحه : حکمت | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.